Angielska nazwa: tapeworms
Tasiemiec
Tasiemce znajdowane czasem w jelicie człowieka mogą mieć długość nawet 3 – 10 metrów. Istnieją trzy główne gatunki tasiemców, którymi człowiek zaraża się spożywając surowe, niedogotowane mięso lub ryby. Larwy tasiemca nieuzbrojonego (Taenia saginata) występują najczęściej w wołowinie, tasiemca uzbrojonego (Taenia solium) w wieprzowinie, natomiast larwy bruzdogłowca szerokiego (Diphyllobothrium latum) mogą być obecne w mięśniach ryb. W większości przypadków żywiciel pośredni, np. ryba, zjada zakaźne jaja pasożyta, które rozwijają się w larwę i migrują do jego mięśni lub narządów wewnętrznych, czekając na następnego żywiciela. Czasem jest nim człowiek, który zjadając mięso, połyka larwy. Tasiemiec nieuzbrojony jest powszechny w Meksyku, Ameryce Południowej, we Wschodniej Europie, na Bliskim Wschodzie i w Afryce. Człowiek zaraża się zjadając niewłaściwie przygotowane mięso (często surowe) wołowe.
Objawy tasiemca
Jakkolwiek choroba często przebiega bez żadnych objawów, czasem może wystąpić ból brzucha, biegunka i utrata masy ciała. Człony tego tasiemca mają zdolność ruchu i samoistnie wypełzają przez odbyt, co ma zasadnicze znaczenie w rozpoznaniu choroby.
Leczenie tasiemca
Obecnie istnieją bardzo skuteczne leki. Zapobieganie polega na jedzeniu tylko mięsa wyprodukowanego pod właściwym nadzorem weterynaryjnym i unikaniu jedzenia mięsa surowego.
Tasiemiec uzbrojony
Tasiemiec uzbrojony występuje zwłaszcza w Afryce Południowej, w Europie Wschodniej, w Rosji i w Azji. Człowiek zaraża się spożywając surowe (lub niewłaściwie przygotowane), zakażone mięso lub kiełbasę wyprodukowaną z takiego mięsa. Również to zakażenie często jest wolne od objawów, jedyną częstszą dolegliwością jest nieswoiste uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej. Rozpoznanie ustala się po odnalezieniu w kale zakażonej osoby przezroczystych członów tasiemca. Wągrzyca wywołana tasiemcem uzbrojonym, tzw. cysticerkoza, jest inną, potencjalnie groźną formą zakażenia. W tym przypadku człowiek nie zaraża się larwą, lecz jajami pasożyta. Larwy powstają już w organizmie człowieka i wędrują do różnych narządów. Szczególnie często zajmowane są mięśnie i mózg, gdzie często się otorbiają. Po kilku latach takie torbiele zaczynają degenerować i wytwarzają miejscową reakcję zapalna a także torebkę z tkanki łącznej. Na tym etapie mogą się pojawić drgawki lub inne zmiany neurologiczne, czasem ciężkie.
Leczenie tasiemca uzbrojonego
Leczenie polega na podawaniu leków, czasem torbiele usuwa się chirurgicznie. Podstawowe znaczenie w zapobieganiu ma unikanie jedzenia surowego, niedogotowanego lub wędzonego mięsa wieprzowego, istotną rolę odgrywają także odpowiednie warunki sanitarne. Zakażenie bruzdogłowcem szerokim jest wynikiem spożywania surowego mięsa ryb. Jest szczególnie częste w krajach Skandynawii i na Dalekim Wschodzie.
Objawy tasiemca uzbrojonego
Człowiek jest zazwyczaj żywicielem jednego tasiemca, choroba z reguły przebiega bezobjawowo. W miarę częstym objawem jest nieswoiste uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej. W wyniku niedoboru witaminy B12 może dojść do niedokrwistości (anemii). Rozpoznanie ustala się na podstawie badania kału. Obecnie stosowane leki są bardzo skuteczne, tym niemniej lepiej nie jeść surowych ryb.
